|
|
|
|
|
۱۳۹۱/۷/۴
|
|
|
|
|
محققین دانشگاه تسینگهوا و مرکز ملی علوم و فناوری نانو در چین، راهبردی کلی را برای ساخت نانوبلورها مطرح کردند. روش جداسازی و استحاله فازی، می‌تواند نانوبلورهای فلزات نجیب، نیمه‌هادی، پلیمرهای هادی و همچنین نانوبلورهایی که دی‌الکتریک، مغناطیسی یا فلورسانت هستند و خواص الکترونیک نوری و زیست پزشکی دارند، تولید کند.
یادونگ لی می‌گوید: ما اعتقاد داریم، یک راهبرد کلی می‌تواند بینش روشن‌تری از اصول اساسی که مبنای رشد کنترل شدة نانوساختارها می‌باشند، ارائه دهد.
لی و همکارانش تکنیک خود را دربارة فلزات نجیب تشریح کردند. آنها از یک فرآیند
مایع- جامد- محلول استفاده کردند که در آن اتانول، یون‌های فلزات نجیب را در فصل مشترک فازهای جامد، مایع و محلول احیا می‌کند. به طور نمونه این تیم تحقیقاتی CC20 از محلول آبی نمک یا فلز نجیب را با 6/1 گرم لینولئات سدیم،CC10اتانول و CC2 مخلوط کردند. سپس مخلوط را به مدت 10 ساعت در دمای بین 20 تا °C200، بسته به نوع فلز و اندازة مورد نظر نانوبلور،
مورد عملیات قرار دادند.
سیستم فوق حاوی سه فاز جامد لینولئات سدیم، مایع اتانول و اسیدلینولئیک و فاز محلول آب- اتانول حاوی یون‌های فلز نجیب می‌باشد. احیای یون‌های فلزی به تشکیل نانوبلورهای فلزی نجیب منجر شد. سیستم مذکور به طور همزمان متحمل تجمع و جداسازی فاز در ته ظرف آزمایش شد.
بدین ترتیب این تیم توانست نانوبلورهای نقره، طلا، پلاتینیوم، پالادیتا، روتنیوم، رودیم و ایریدیوم را بسازد. این محققان عقیده دارند، فرآیند انتقال فاز می‌تواند تقریباً برای تمام فلزات اصلی و واسطه روی دهد. آنها قادرند، با تغییر شرایط آزمایش، نانوبلورهای اکسیدفلزی نظیر TiO2 و CuO، اکسیدهای کامپوزیتی نظیر CoFe2O3 مغناطیسی و سولفیدهای مختلف را بسازند.
این تکنیک همچنین این توانایی را دارد که نانوبلورهای دی‌الکتریکBaTiO3، نانوبلورهای فلورسانت خاک‌های نجیب و نانومیله‌های مواد زیست‌سازگار هیدروکسی آپاتیت را که در ساخت اتصالات مصنوعی استخوان‌ها بکار می‌روند، بسازد. علاوه بر این، نانوبلورهای فتالوسپانین مس که از این روش تهیه می‌شوند به عنوان مواد الکترونیک نوری بکار می‌روند.
لی می‌گوید: کاربردهای محتمل نانوبلورهای تهیه شده با این روش در زمینه‌های کاتالیزورها، نشان‌گذاری زیستی، دارورسانی و پرتوافشانی در دستور کار تحقیقات آینده ما قرار دارد. تحقیقات بعدی بر روی کاربرد این روش در ترکیبات جدید و مفید دیگر می‌تواند فرصت‌های مهیج فراوانی در زمینه‌های مربوط به نانو فراهم آورد.
یخ داغ خیلی ها فکر می کنن که در دماهای بالاتر از صفر آب نمی تونه به صورت جامد وجود داشته باشه. اما اگه فشار خیلی زیاد باشه آب منجمد میشه و در دماهای بالاتر از صفر به همون حالت باقی می مونه بریجمن،فیزیکدان آمریکایی این موضوع رو اثبات کرده و نام این یخ رو "یخ شماره 5"گذاشته.این یخ در فشار وحشتناک 20600 آتمسفر بوجود میاد و در دمای 76 درجه سانتی گراد هم به صورت جامد باقی می مونه نوک انگشتان ما اگه می تونست این یخ رو لمس کنه،از داغی اون می سوخت.ولی دست زدن به چنین یخی امکان پذیر نیست.چرا که در فشار فوق العاده زیادی تشکیل میشه و نیازمند به ظرفی با دیواره های بسیار ضخیمه که از بهترین نوع فولاد ساخته شده باشه نکته جالبتر اینجاست که یخ داغ غلیظ تر از یخ معمولی و حتی آب معمولی است و برخلاف یخ معمولی که روی آب شناور می مونه این یخ در آب فرو میره
|
|
|
|
|
آمار بازدید : 1901
|
|
|
|
|
|